Algemeene Schippers vereeniging

Ligplaatsen voor de binnenvaart en hoe beheerders er mee omgaan is al enige tijd een hot topic. Zo ook eind augustus. Een lid van de ASV belde mij met een probleem met ligplaatsen in Doesburg. De beste man was onderweg naar Doetinchem en zocht een ligplaats om te wachten op lossing.

Nu zijn er boven de sluis van Doesburg normaliter 5 of 6 ligplaatsen en kan in de sluis de auto aan de wal gezet worden. Wegens oeveronderhoud waren deze echter niet beschikbaar. Volgens de eerste bekendmaking zou er 1 ligplaats blijven maar, de aannemer die het onderhoud uitvoert had deze ook nodig om de werkzaamheden te kunnen doen. Voor circa een maand dus geen ligplaats boven de sluis van Doesburg.

Voor de betreffende schipper was het probleem dat het water op de IJssel aan het vallen was (schip was op waterstand beladen), bij de fabriek geen plek was, in principe boven pas gemeld was (i.v.m. losdagen) en hij van boord af moest kunnen. De sluismeester kon niet veel meer zeggen dan dat hij er ook niks aan kon doen. Hij bood wel als alternatief aan dat er ligplaats genomen kon worden op de wachtplaatsen bij de brug van Kerspel (waar dus geen afloopvoorzieningen zijn).

Gelukkig (achteraf) viel het water niet zo hard weg en was de fabriek flexibel zodat de schipper aan de kade van Doesburg kon blijven liggen. Gelukkig want, op zo’n korte termijn was er geen andere oplossing te realiseren.

Was daarmee de kous af? Zeker niet. Ruim een week later (nadat ik het eerder al had geprobeerd) heb ik gesproken met de verantwoordelijk medewerker van Waterschap Rijn en IJssel. Een vriendelijke man die begrip had voor het probleem wat door omstandigheden was ontstaan.

Veel van wat ik aandroeg;
melden bij fabriek boven de sluis,
tekort ligplaatsen Gelderse IJssel,
noodzaak afloopvoorzieningen,
gebruik ligplaatsen haven Doesburg voor overslag aannemer,

leek nieuw voor hem. Omdat de werkzaamheden van relatief korte duur waren was een directe actie niet nodig maar, ik heb hem wel verzocht bij het plannen van werkzaamheden in het vervolg te overleggen met de vaarweggebruikers via de ASV en/of Schuttevaer. Dat ging hij doen.

Zo zie je, ook in dit geval was er bij de vaarwegbeheerder onvoldoende kennis aanwezig over hoe wij schippers wonen, werken en leven. Aan ons de ‘schone’ taak om ze dat bij te brengen.

Ron Breedveld
22-09-2015