Algemeene Schippers vereeniging

Voor en door schippers

Voorwoord

Het schijnt mijn beurt te zijn, want, zo zei één van de denktankleden: " Het mij zo leuk lijkt om een voorwoord te lezen van de persoon die al lang de nieuwsbrief en website zo uitstekend doet."

Ergens begin jaren 90 werden wij lid van de ASV, het was in juni dat weet ik zeker want het was tijdens de Havendagen in Maasbracht. Het jaar blijft een mysterie want in de ledenlijst staat bij iedereen netjes welke datum het lidmaatschap is begonnen behalve.. bij ons!

In 2000 werd voor één keer een bijzondere vergaderlocatie gekozen, Partycentrum de Scheepjes in Rotterdam. Omdat wij altijd veel naar Zuid-Frankrijk gevaren hebben kwamen we niet veel op de ASV vergaderingen maar toen wel en ik werd meteen gestrikt! Er waren te weinig bestuursleden en of dat niet iets voor mij was. Eigenlijk niet want altijd ver weg en Jacob die geen meter alleen wil varen is geen handige combinatie met een bestuursfunctie.

In die tijd was er nog geen super snel mobiel internet, een email moest verzonden worden via een mobiele inbelverbinding en dat was duur en traag! Toch werd er toen ook al digitaal overleg gehouden. In 2002 ondernam ik een voorzichtige poging de ASV te voorzien van een website, toen nog zonder echte domeinnaam. Ik maakte de website upload klaar en ging dan naar mijn broer om de website online te zetten. De eerste website was eenvoudig, net als de nieuwsbrief die we tot vorig jaar via de NuMij lieten drukken. Begin 2014 kreeg de website het uiterlijk dat het nu nog steeds heeft en de nieuwsbrief stak daar wat sober tegen af. Weinig kleur, weinig ruimte om het toegankelijk te maken voor alle leden. Alleen tekst, bladzijden vol met tekst. Tijd om ook de nieuwsbrief een kleurig jasje te geven.

Beide projecten vergen vaak best een hoop tijd. De bestanden worden aangeleverd maar iedere twee maanden is het even werken onder hoogspanning. Begin van elke tweede maand stromen de bestanden binnen en dan ben ik vaak een dikke week bezig om alles netjes in de nieuwsbrief te plaatsen en de website up to date te maken. Gelukkig krijg ik ook vaak foto's van andere denktankleden om alles op te fleuren. Die foto's moeten vrij van rechten zijn, dat wil zeggen er moet toestemming zijn van de fotograaf om ze online te plaatsen. Zomaar een foto van internet plukken en publiceren is strafbaar.

Ik heb nooit een opleiding gehad voor website of nieuwsbriefmaker, alles wat ik doe heb ik uit boekjes en door veel te lezen op internet. Vooral veel fouten maken is een hele goede les maar ik vind het enorm leuk om te doen.

Begin deze maand is er een eind gekomen aan ons varend bestaan, na bijna 30 jaar hebben we onze spits verkocht en zijn we landrotten. Eigenlijk kwam de verkoop heel onverwacht, wij hadden al plannen om een sloper te bellen toen er toch nog een liefhebber kwam. Dit wil niet zeggen dat de binnenvaart daarmee uit ons hart is! We hebben hele mooie tijden gehad, veel leuke en mooie dingen gezien, verschillende acties nogal intensief meegelopen en ook vervelende dingen meegemaakt. We hebben de binnenvaart zien veranderen, waar men vroeger tijd had voor een avondje buurten moet men nu door want de reis na de reis die we doen staat alweer op de planning. Als we niet weten waar we over een maand moeten laden breekt de paniek uit. En eerlijk gezegd, wij hebben nooit kunnen merken dat we er meer aan overhielden als met 8 weken toer.. Als de omloopsnelheid hoger is, zijn de kosten ook hoger. Die kosten zijn laatste jaren vele malen hoger geworden terwijl de vrachtprijs er ver bij achter bleef. In 1986 gingen we voor 45 gulden naar de kant van Dijon Zuid Frankrijk maar voor een ton gasolie betaalden we 200 gulden (100 euro).. Nu gaat men voor 38 euro (ongeveer 80 gulden) naar het zuiden maar kost de gasolie 530 euro (ongeveer 1100 gulden) naar mijn idee is dat geen verhouding. En die gasolie is niet de enige kostenpost!

Er zijn verschillende oorzaken waarom wij gestopt zijn, de eerste was voor ons de belangrijkste, de AOW gerechtigde leeftijd. Nu zijn we nog gezond en we wilden niet stoppen als het eigenlijk al te laat is. Tweede reden is de alsmaar strengere eisen aan het schip, hoe kan men eisen van een "old-timer" een gloednieuwe bolide te maken? Vaak hebben wij ons afgevraagd hoe we onze 45 cm brede gangboorden breder kunnen maken. Stukje van het ruim afsnoepen? Daar zullen de laad en losbedrijven blij mee zijn, de knijper past nu al niet tussen de den!

Vorige week heb ik een boek gelezen, "Een vrouw van staal". Ik vond het bijzonder om verhalen uit begin 1900 te lezen welke nog steeds spelen in de binnenvaart. Te weinig financiële waardering voor het vaak zware werk, overcapaciteit in slappe tijden, knokken met bevrachters en instanties en een sociaal leven op een laag pitje. De geschiedenis blijft zich herhalen, gouden tijden waarin alles groter en mooier moet en daarna een crisis waarbij alles weer instort. Ik kan het boek, geschreven door Corine Nijenhuis, van harte aanbevelen, niet alleen voor mensen in en uit de binnenvaart!

De binnenvaart is prachtig, het varen van A naar B zullen we vast gaan missen, het gezeur er omheen en het knokken om een eerlijke boterham niet. Op 9 november hebben we de deur van La Nauve voor de laatste keer op slot gedaan en daarmee een levensfase afgesloten. Het casco is niet meer van ons maar alle herinneringen hebben we gewoon meegenomen en vinden een plek in ons huis. La Nauve zal een oude dag krijgen in Engeland als atelier voor een kunstenaar.

Met de ASV ben ik nog lang niet klaar! De website begint uit zijn "jas" te groeien en moet toegankelijk worden voor de bestuursleden zodat ook zij zelf stukjes kunnen gaan plaatsen. De nieuwsbrief begint steeds dikker te worden maar ik heb er zin in!

Mocht u nog (zelf gemaakte) foto's hebben die u graag gepubliceerd ziet in de nieuwsbrief stuur ze dan naar

Tot ziens!
Liesbeth de Jonge